बुटवल : घरमा आउने पाहुँनालाई पहिलो सत्कारको रुपमा खुवाउने चिज हो चिया । घरबाहिर साथीसंगी र इष्टमित्रसँगको पहिलो भेटमा गफगाफको माध्यम पनि यही चिया हो । चिया भन्ने वित्तिकै सवैले सहजै बुझद्छन्, दुध हालेको खाउँ वा दुध नहालेको ? यी दुई थरीमै धेरैजसोले चिया पिउने निर्णय लिन्छन् । सुन्दा जति सजिलो र सामान्य छ चिया, त्यसको गहिराईमा पुग्दा यसका बहुरुपी रंग छन् ।
दुई प्रकारका चियामा मात्र यो सिमित रहेन् । बुटवलमा एक होइन, दुई होइन् एक सय थरीका चियाको स्वाद चखाउँछ विश्राम चिया पसलले । डेढ वर्ष अघि बुटवल (पुख्र्यौली घर गुल्मी) का २४ वर्षिय शौरभ खरेल र काठमाण्डौँका आस्मा पन्तले नविनतम सोँच र योजना बनाए । अब नुनदेखि, सुनसम्म होइन् कुनै एकको ब्राण्ड बनाउँ भनेर लागे । यी यूवाहरुले चिया मात्र बेचेर आय आर्जन गर्न सकिन्छ भन्ने एउटा गतिलो उदाहरण दिन खोजे । उनीहरुको सपना अहिले साकार हुँदै गयो । स्वदेशका मात्र होइन्, विदेशका नागरिकहरु समेत चिया पिउँन उनको विश्राममा पुग्छन् ।
एक सय वर्ष पुरानो कलात्मक घर ।
विश्राम चिया पसलमा चियासँगको मात्र साइनो छैन् । यो पसल रहेको घर एक सय वर्ष बढी पुरानो हो । गर्मीको विशेषताले चिनिने बुटवलमा यहाँ पुग्दा शिलताको महशुस हुन्छ । पुरानो र कलात्मक रुपमा काठले बनाएको यस घर आफैमा सुन्दर छ । ‘सय वर्ष पुरानो घरमा, सय थरीका चिया’ पाइन्छ रे भन्दै ग्राहकहरु आफूहरुकोमा आउने गरेको संचालक शौरभ खरेलले सुनाए । बुटवल उपमहानगरपालिका वडा नम्वर १ स्थित पुरानो बुटवलमा विश्राम चिया पसल छ ।
यस ठाउँलाई धेरैले खस्यौली भनेर पनि चिन्ने गर्दछन् । ‘पुरानो बुटवल आफैँमा मौलिक र कलात्मक घरहरु भएको ठाउँ हो’,खरेलले सुनाए,‘संरक्षण र प्रर्वद्धनका लागि पनि हामी यस क्षेत्रलाई रोजेका हौँ ।’ वर्षौअघि नुन किन्ने ठाउँको रुपमा पनि यस क्षेत्र परिचित छ । लोपहुँदै जान थालेका पुराना अँगेना, टुकी, गुन्द्री, काठको खाँट, स्टोप, लालटिन, रेडियो लगाएत सामग्रीहरु चिया पसलमा सजाएर राखिएको छ ।
चिया पकाउँदै कर्मचारी ।
विश्रामस्थल चिया पारखीहरुका लागि एउटा गतिलो गन्तव्य बन्दै गएको छ । न्यूनतम प्रति कप ४० रुपैयाँ पर्ने पत्ती कडावाला चियादेखि अधिकतम ८ सय रुपैयाँ पर्ने एकै पटकमा पाँच जनाले पिउँन मिल्ने ‘ब्लुमिन टि’ को स्वाद यहाँ लिन सकिन्छ । गर्मीमा धेरैजसो ‘आइस टि’ को माग बढी हुने गरेको खरेलले सुनाए । ‘हर्बल टि खान पनि धेरै ग्राहकहरु आउने गर्नुहुन्छ’,उनले भने,‘दिनमा कम्तीमा तीन सय बढी कप चिया खपत हुन्छ ।’
चिया पिउन आएका ग्राहक ।
चिया पिउनेबेला इमेल, इन्टरनेटमा भूलेर कुराकानीलाई विर्सने सँस्कार बढ्दै गएपछि आफ्नो पसलमा वाईफाई जडान नगरिएको खरेलले बताए । ‘कति समयपछि साथीसँगी, आफन्त भेट भएका हुन्छन् । चिया खान जाउँ भन्दै आउँछन्’,खरेलले विगतको अनुभव सुनाउँदै भने,‘तर, टेबुलमा बसेपछि फेसबुक, टिकटकमै व्यस्त हुन्छन् । कम्तीमा चिया खाने बेला त दुःख सुखको कुरा गरौँ ।’ ‘केही मिठा बात गरौँ, वाईफाई त घरमै छँदैछ’ भन्ने पसलको नारा नै बनाएको खरेलले बताए । करिव ३५ लाख रुपैयाँ लगानी गरेर चिया पसल संचालन गरिएको उनले जानकारी गराए । दैनिक कारोवारले आम्दानीमा सन्तुष्टि रहेको उनको भनाई छ ।
विश्रामस्थल चिया पारखीहरुका लागि एउटा गतिलो गन्तव्य बन्दै गएको छ । न्यूनतम प्रति कप ४० रुपैयाँ पर्ने पत्ती कडावाला चियादेखि अधिकतम ८ सय रुपैयाँ पर्ने एकै पटकमा पाँच जनाले पिउँन मिल्ने ‘ब्लुमिन टि’ को स्वाद यहाँ लिन सकिन्छ ।
